അവന് അവളോടു ചോദിച്ചു : ‘രാത്രിയില് എന്താ അത്താഴത്തിനു?’
അവള് മൊഴിഞ്ഞു : ‘മഴ പെയ്യുമായിരിക്കും‘
‘മഴ പെയ്താല് ?‘
‘നനയും !‘
‘അപ്പോ അത്താഴം ?'
‘തായത്തിടത്തിലെ ശ്രീലത പ്രസവിചു; ഇരട്ടക്കുട്ട്യൊള്‘
‘ആണ്കുട്ട്യൊ പെണ്കുട്ട്യൊ?’
‘ഒരാണ്കുട്ടീം ഒരു പെണ്കുട്ടീം’
‘അതിനിങ്ങനെ പരയണ്ട; രണ്ടും എന്നു പരഞ്ഞാ മതി‘
‘ഇങ്ങനേം പരയാം‘
‘അപ്പോ ചിലവായി അല്ലേ; അവളുടെ നായര്ക്ക് ?’
‘അവള്ക്കിനി പ്രസവിക്കാണ്ടല്ലൊ; ആണിനെം പെണ്ണിനെം കിട്ടില്ലേ?‘
‘അതും ശരി; രണ്ടാം പ്രസവത്തിന്റെ ചിലവും കുറഞ്ഞു; ബുദ്ധിമുട്ടും.‘
‘ബുദ്ധിമുട്ടൊ ? ആരുടെ?‘
‘ആശുപത്രീലൊക്കെ പോകണ്ടെ ചെക്കപ്പുകള് നടത്തണ്ടെ..‘
‘അപ്പൊ പ്രസവം ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടല്ല അല്ലേ ?‘
‘എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞില്ല..‘
‘പറയണ്ട കാര്യമില്ലല്ലൊ..‘
അങ്ങനെ പറഞ്ഞും പറഞ്ഞും അത്താഴത്തിന്റെ നേരം മെല്ലെ അവരടുത്തെത്തി.
‘ഇനീപ്പൊ അത്താഴം....‘ അവന് വീണ്ടും
‘ഇനിയെന്ത് ; അതൊന്നും ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടല്ലല്ലൊ പോയി ഉണ്ടാക്ക് ..‘
അപ്പൊ മഴ പെയ്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു.. തണുത്ത കാറ്റ് ജനല് വാതിലുകള് കൊട്ടിയടച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു !!
(ഒരു പത്തു മിനുട്ട് കത)
6 June 2008
അത്താഴം
Posted by ഹേമാംബിക | Hemambika at 6.6.08 12 comments
Labels: കഥ
Subscribe to:
Posts (Atom)